Thom van der Sloot op onze jubileumreceptie in 2012
Geheel onverwachts overleed op 22 april 2015 de in Friese sportkringen zeer bekende Thom van der Sloot.
Hij is thuis in Leeuwarden overleden aan een aneurysma in de aorta.
Een aneurysma is als het ware een tikkende tijdbom want je merkt er helemaal niets van.
Thom van der Sloot is voor Lionitas van grote betekenis geweest met name tijdens de Kaaploop in 1980.
Voor en tijdens deze monsterestafette vanaf de Noordkaap naar Leeuwarden zette hij zich in als masseur van de Lionitassers.
Niet alleen verzorgde hij onze spieren, hij was ook de onbetwiste gangmaker die met zijn humor het moreel hoog hield.
Na de roemruchte Kaaploop was Thom op diverse manieren betrokken bij het wel en wee van Lionitas.
Niet alleen bezochten vele atleten hem voor een wekelijkse massagebeurt, ook bij de halve marathons van Lionitas kon altijd een beroep op Thom worden gedaan.
Hij en zijn Fries massageteam van het NGS kneedden op kundige wijze de spieren van de deelnemers die daaraan behoefte hadden.
Indirect was Thom tevens met Lionitas verbonden doordat zijn dochter Hester lid van de club was en in latere jaren ook kleinzoon Menno.
Langs de kant van de atletiekbaan volgde hij belangstellend hun verrichtingen zoals een (groot)ouder betaamt.
Persoonlijk had ik een zeer goede band met Thom; voor massage en advies bij blessures kon ik altijd – decennialang – bij hem terecht.
De stevige manier waarop Thom mijn hamstrings en quadriceps onder handen nam bezorgden mij lachbuien, als het ware activeerde hij mijn lachspieren …
De reguliere bezoeken aan de sauna waren mede door zijn aanwezigheid een paar uurtjes aangename ontspanning.
Onvergetelijk waren de langlaufvakanties in Zwitserland en Oostenrijk in de jaren tachtig. Toen hebben we machtig veel plezier gehad en natuurlijk heel veel gelachen.
Weer later waren de busreizen naar onze Russische zusterstad Orjol een enorme bron van gemeenschappelijke ervaringen en herinneringen.
Recent nog bood Thom zijn expertise op het gebied van blessurepreventie aan bij de trainers van de survivalvereniging. Een geplande workshop mocht er niet meer van komen.
De zo nu en dan spontane koffiedrink momenten waar ik bij het vriendenclubje van Thom aanschoof zal ik erg missen. Vrijdag 17 april was onze laatste keer.
Thom: een meer dan markante persoonlijkheid is ons ontnomen.
Woorden schieten me te kort maar ik zal hem altijd blijven herinneren als een man die zeer goed kon relativeren.
Thom verkondigde onverbloemd zijn mening, zei waar het op stond. Maar wel heel vaak met een kwinkslag.
Hij kon ondanks zijn soms heel andere toegedane mening zijn opponent goed in zijn waarde laten.
Luisteren was zijn kwaliteit. In al zijn doen en laten bleef hij immer zichzelf, puur Thom.
Thom was altijd zeer belangstellend in de persoon, een mensenvriend avant la lettre.
De keiharde schok blijft nog lang nadreunen, slechts een enorme leegte die Thom achterlaat blijft over.
Bijzondere mensen sterven niet, zij gaan wel, maar blijven toch voor altijd.
Thom bedankt voor alles.
Namens het bestuur en de leden van Lionitas wens ik Jannie, de kinderen en kleinkinderen en de verdere familie alle sterkte toe dit grote verlies te verwerken.
Imco van der Wal