Tijdens mijn vakantie las ik niets vermoedend de Leeuwader Courant – geweldig dat je tegenwoordig in verre oorden de krant gewoon digitaal kan blijven lezen – en stuitte op het overlijdensbericht van Hille van der Galiën.
Eerst schrik je enorm want het is een goede (oude) bekende en daarna krijg je het besef hoe betrekkelijk het leven is, zeker als je weet dat je een generatiegenoot hebt verloren.
Hille van der Galiën was een enthousiast lid van Lionitas en maakte eind jaren tachtig van de vorige eeuw ook deel uit van de technische commissie. Tegenwoordig is dat de WOC. In die TC-functie heeft hij veel nuttig werk voor de vereniging verricht.
Ook zijn zoon Ricky was in latere jaren lid. Ik herinner me nog dat ik heb geprobeerd hem op het onderdeel hoogspringen naar een letterlijk hoger niveau te brengen.
Hille was een no-nonsense man, iemand die de handen uit de mouwen stak en niks teveel was. Bovenal was hij een vriendelijk, humoristisch persoon waar je op kon bouwen.
Hille is slechts 57 jaar geworden, veel te jong natuurlijk, en daardoor is het een groot verlies voor zijn vrouw Hennie en zijn beide kinderen Rick en Sanne.
Namens het bestuur en de leden van Lionitas wens ik zijn nabestaanden veel sterkte toe dit grote verlies te verwerken.
Imco van der Wal