Abel in actie op zijn favoriete plek: a.v. Lionitas
Gevlucht uit Eritrea.
Op een zonnige Dag van de Arbeid wandel ik naar de atletiekbaan voor het interview. In de Schrans, toeval of niet, kom ik de hoofdpersoon tegen: Abel Abraham, die voor even zijn bijbaantje bij de Action laat voor wat het is. Samen lopen we op ons gemak door Huizum richting sportpark NijlĆ¢n. Aldaar aangekomen nestelen we ons in de kantine en begin ik met het āvragenvuurā.
Abel is bekend met de nieuwsbrief en vindt het een eer om te worden geïnterviewd. Gevraagd naar zijn leeftijd, blijkt Abel 18 jaar te zijn maar als je dit interview leest is hij inmiddels 19 geworden. Abel is geboren in Eritrea en het gezin, bestaande uit zijn ouders en een oudere broer en een zus, is vanwege de oorlogsomstandigheden via Ethiopië naar Nederland gevlucht. Het gezin Abraham woonde twee jaar in buurland Ethiopië en is daarna in 2021 tijdens de coronacrisis in Ter Apel terechtgekomen. Opvallend is dat daar slechts 3 weken werd verbleven en toen verrassend een woning in hun huidige woonplaats Menaam kregen toegewezen.
Volgend jaar hoopt Abel een Nederlands paspoort te krijgen waarna, als het daar superveilig is, terug kan gaan naar Eritrea om zijn oma en oude vrienden te bezoeken. Abel: āDe overgang van Afrika naar Nederland was heel erg groot, alles is hier anders.ā
Momenteel volgt Abel op het Firda College Leeuwarden de ICT-opleiding wat hem over twee jaar een fraai diploma moet opleveren. En passant geef ik hem een pluim voor zijn goede Nederlands. Naast zijn bijbaantje bij de Action (mogelijk wordt het binnenkort de Jumbo) heeft hij alleen gamen als hobby en natuurlijk is zijn grootste liefhebberij Lionitas.
De Eritrese staat zou āgrootschalige, systematische en zeer ernstige schendingen van de mensenrechten, zoals die maar zelden elders worden waargenomenā begaan. Zo zet het land āregelmatig burgers zonder proces vast en kent het werkkampenā. Om de bevolking onder de duim te houden, heeft de regering bovendien een Stasi-achtig afluistersysteem opgezet. Op het land ontvluchten staan zware gevangenisstraffen of zelfs de dood; grenswachters zouden zonder pardon op vluchtende mensen schieten.
Lionitas. Zoān 2,5 jaar geleden ā Abel was toen 16 jaar – attendeerde een buurman hem op het bestaan van atletiekvereniging Lionitas want het hardlopen leek Abel wel wat, met meer uitdaging die hij niet in het voetbal vond. Met trainer Ruben Muller maakte hij een afspraak en kon hij meteen een drietal proeftrainingen volgen. Dat beviel dusdanig dat dat voor hem een plek in het Team MiLa opleverde. Over de trainer zegt Abel: āRuben is heel aardig, tegen iedereen vriendelijk en erg behulpzaam. Hij geeft ook goede trainingen want ik heb via looptechniek en loopscholing efficiĆ«nt geleerd te lopen, waar ik eerder een sprinterspas had.ā
Of Abel het moet hebben van talent of hard werken? Hij zegt met enige aarzeling over niet al te veel talent te beschikken en dus is veel trainingsarbeid vereist. Alhoewel: zonder training liep Abel de 5 kilometer in 19 minutenā¦
Om beter, lees sneller, te worden heeft Abel veel voor zijn sport over, hij leeft als het ware voor het hardlopen. Abel drinkt geen alcohol, eet gezond en gaat op tijd naar bed. Hij doet niet aan de ramadan maar doet wel aan een vorm van (vegetarisch) vasten als orthodox-christen. Abel bezoekt dan ook trouw de kerkdiensten op zaterdagochtend en zondag. Over zijn geloof bericht hij mij naderhand het volgende: āWij hangen de Eritrees-Orthodoxe Tewahedo godsdienst aan. Wij gaan naar de Eritrees-Orthodoxe Kerk die samenkomt in de Pelikaankerk in Leeuwarden. Onze kerk behoort tot de OriĆ«ntaals-Orthodoxe traditie. Wij volgen de leer van de vroege kerk, met veel nadruk op vasten, gebed, heilige sacramenten en liturgie.ā
Als voorbeeld voor Abel gelden met name de Ethiopische en Eritrese wereldtoppers en uiteraard dan ook Sifan Hassan die op een early Lionitas verleden kan bogen. Als zijn favoriete afstand geldt de 5000 meter waarbij de baan zijn lichte voorkeur heeft. Over zijn prestaties vertelt Abel: āIn mei 2024 liep ik mijn persoonlijk record (PR) op de 5 kilometer: 16 minuten en 5 seconden. Ook liep ik de 3 kilometer in 9 minuten en 36 seconden. In april 2024 liep ik de 1500 meter in 4 minuten en 25 seconden.ā
Bij de Lionitas clubkampioenschappen zie je hem dan ook op de 5 km schitteren. Abel maakt ook deel uit van de competitieploeg U20 waar hij de 3000 meter voor zijn rekening neemt. Abel: āAls ultiem doel wil ik dit seizoen de clubrecords op de 3000 en de 5000 meter op mijn naam schrijven.ā
Wat vindt Abel van de door Lionitas geboden faciliteiten? Even weet hij niet wat dat woord betekent maar na mijn uitleg benadrukt hij dat alles bij Lionitas goed is geregeld en dat er eigenlijk ook niets ontbreekt. Hij meent dat Lionitas een topclub is met een rijke geschiedenis. Met zijn clubgenoten doet Abel veel samen: op zaterdag bijvoorbeeld intervaltraining en soms ook duurloopjes. Ze gaan heel goed met elkaar om en zij helpen hem ook waar nodig.
Over zijn toekomst is hij zeker: een snelle tijd lopen zodat hij door onder andere mee te doen aan het NK de Nederlandse top kan bereiken. Hij droomt ooit van het lopen van een marathon in 2 uur en 10 minuten.
Desgevraagd denkt Abel dat hij daarna misschien wel ā als hobby ā looptrainer wil worden.
Dit vraaggesprek afrondend kan ik niet anders concluderen dan dat Abel Abraham met zoveel positivisme in de rugzak en met zijn aanstekelijke en immer aanwezige (glim)lach op zijn gezicht in het leven – in al zijn facetten – dat voor hem ligt zal slagen. Ik gun hem van harte een internationale carriĆØre zoals die van Sifan Hassan die in 2008 ook bij Lionitas met hardlopen is begonnen.
Helaas hebben we moeten besluiten de Condensloop op zaterdag 29 maart niet door te laten gaan. De Kanaalweg langs de Centrale is tot begin april afgesloten en mogelijk nog langer. Het was daarom niet mogelijk snel een nieuwe datum vast te stellen. We hebben ook geen geschikte omleidingsroute kunnen vinden die ook veilig is voor de deelnemers. We bekijken de mogelijkheden om de Condensloop in september te gaan houden. Houd LopenInLeeuwarden.nl in de gaten. Deelnemers die zich al hebben ingeschreven krijgen het volledige inschrijfgeld terug gestort.
Onder begeleiding van hardlooptrainer Herman Wassens krijg je 12 lessen. Je krijgt verschillende oefeningen en technische aanwijzingen om blessurevrij toe te werken naar de 5 kilometer bij de potmargeRun op 21 mei (inclusief startbewijs).
Aanvang: elke zaterdagmorgen om 11 uur bij Lionitas op de atletiekbaan. Te beginnen op zaterdag 1 maart 2025. De kosten: 30 euro. Voor iedereen met normale gezondheid.
Afgelopen zondag, 26 januari 2025, stond de Nationale Pupillen Indoor op de kalender. Dit is de grootste pupillenwedstrijd van Nederland en staat te boek als het onofficiĆ«le Nederlands Kampioenschap voor de pupillen. De wedstrijd was in het grote Omnisport stadion in Apeldoorn. Hier mogen over een paar weken de volwassen professionele atleten het Europees Kampioenschap afwerken. De pupillen van Lionitas konden zich hier meten met anderen uit het hele land. In totaal deden er zoān 900 atleten uit alle windstreken mee. Namens Lionitas waren er 26 kinderen. De deelnemers waren opgedeeld in 5 leeftijdscategorieĆ«n voor jongens en meisjes. Lionitas was in 8 van de 10 mogelijke categorieĆ«n vertegenwoordigd!
De wedstrijd is in de vorm van een meerkamp met 4 onderdelen. Door het grote aantal deelnemers moest er soms lang gewacht worden. Voor de jongste categorieƫn (U8, U9 en U10) bestond de meerkamp uit de volgende onderdelen: 40 meter, 600 meter, verspringen en medicijnbalgooien (U8 en U9) of kogelstoten (U10). Voor een aantal van de kleinsten was het de eerste keer in dit grote en indrukwekkende stadion. Het spannendste moment is natuurlijk als je voor het eerste onderdeel naar binnen moet. De kinderen zitten de gehele dag in een grote wachtruimte. Wanneer het schema het toestaat is er wel ruimte om even op de tribune te kijken. Maar wanneer je beneden op de sportvloer staat voor de volle tribune is dat toch wel indrukwekkend! De oudere pupillen (U11 en U12) moesten 60 meter, hoogspringen, kogelstoten en ook de 600 meter. Vooral bij het hoogspringen komen de zenuwen bij de meeste kinderen. Je moet immers over die lat. Bij andere onderdelen is een minder resultaat misschien een langzamere tijd of een minder verre afstand. Maar als het bij hoogspringen niet lukt, krijg je direct het gevreesde rode kruis. Bovendien kan de aanraking met de lat ook erg pijnlijk zijn. Daarnaast krijg je ook maar 10 pogingen (gelukte en mislukte sprongen). Dus je kan niet veroorloven om te laag te beginnen. Maar als te hoog begint loop je het risico dat je de aanvangshoogte niet haalt en dus helemaal geen punten scoort. Veel dingen dus om aan te denken voor die kleine sporters!
Voor veel Lionitassers waren er persoonlijke records en goede resultaten te melden. En voor iedereen was het een supermooie ervaring om in zoān professioneel stadion te mogen sporten zoals Femke Bol en Douwe Amels dat over een paar weken mogen doen! Er ging 1 titel mee naar Leeuwarden. Mads van der Knijff, liet weer eens zien dat hij kan pieken wanneer het moet en pakte de titel in de jongens U11 voor de vierde maal op rij. Daarnaast was er nog een 5e plek voor Elsa Schippers bij de meisjes U9. Ze kwam helaas 9 luttele puntjes te kort voor het podium (dit zijn bijvoorbeeld slechts enkele centimeters bij het balstoten of verspringen). Zonder iemand te kort te willen doen, noem ik nog enkele bijzondere uitslagen. Zo waren er nog een paar mooie top-20 noteringen voor Miles Mook (14e bij de jongens U9), Beau Djurrema (12e bij jongens U8), Ashanty Alejo en Lieke Klaver (12e en 18e bij meisjes U11), Mare Westerhof en Elynn Slager (11e en 19e bij de meisjes U9). Tenslotte was er nog een mooie prestatie op de sprint van Marin Kramer. In de klasse meisjes U11 was zij de allersnelste op de 60 meter.
Al met al een supermooie dag voor de jongste leden van onze club. En op naar volgend jaar! Tekst geschreven door: Linda Schippers ā Fotoās gemaakt door: Oscar van Crimpen & Linda Schippers
Op zaterdag 28 en zondag 29 september waren in Amstelveen dit jaar de Nationale Estafette Kampioenschappen. Over het algemeen zijn hier vooral Randstedelijke verenigingen te zien. Daarom is het mooi om te zien dat Lionitas daar vertegenwoordigd werd door maar liefst 38 atleten in 13 teams! Vooral op de zaterdag, de dag waarop de pupillen hun kunsten mochten laten zien, was er bijna elke wedstrijd wel een blauw-geel team te zien. In totaal gingen er 2 teams als Nederlands kampioen naar huis en waren er nog 2 teams met een mooie podiumplek.
Op zaterdag begon de dag met de pendelestafettes voor de pupillen. Hiervoor moet een gemengd team van 10 jongens en meisjes zo snel mogelijk het estafettestokje heen en weer brengen. De moeilijkheid hierin zit dat de ontvanger het stokje in stilstand moet aanpakken terwijl de gever op volle snelheid op hem of haar afdendert. Het laten vallen van het stokje komt dat ook vaak voor en dit kost vele kostbare seconden. De kunst is dus om wel hard te rennen en beheerst het stokje over te geven. Bij de U12 werd 10x 60 meter gerend. Zij behaalden een verdienstelijke 9e plek. In de U10 categorie was de afstand 40 meter en werd er direct een bronzen medaille gewonnen.
Hierna was het de beurt aan de meer reguliere vormen van estafette: in teams van 4 personen het stokje zo snel mogelijk van de start naar de finish brengen. De jongste dames van het U8 team mochten als eerste van start in de 4x 40 meter. En direct was de eerste Nederlandse titel binnen voor Lionitas. Dit viertal jonge meiden won met overmacht het goud!
Hierna kwamen de pupillen U10 op de baan voor hun 4x 40 meter. Na een zeer spannende wedstrijd, waarbij de fotofinish uitkomst moest bieden, won het jongens U10 team van Lionitas ook hier de titel. Het verschil op de streep was slechts 0,04 seconde in het voordeel van de Leeuwarders. Bij de meisjes U10 was het al net zo spannend. De dames van Lionitas pakten een hele mooie zilveren medaille, op slechts 0,04 seconde van het goud.
In de oudste leeftijdscategorieƫn bij de pupillen werd 4x 60 meter gelopen. Bij de meisjes U12 werd een 6e plek veroverd. De meisjes U11, jongens U11 en U12 eindigden allemaal als 9e in hun categorie.
Bij de pupillen werd afgesloten met een mix-estafette. Hierbij wordt er een team van 4 atleten (jongen of meisje) van 4 verschillende leeftijdscategorieƫn samengesteld. Deze rennen dan de afstand die bij hun categorie hoort: 40 meter voor de U9 en U10 en 60 voor de U11 en U12. Lionitas had hier 3 teams ingeschreven met een 15e, 7e en een 5e plek als resultaat.
Op de zondag was er nog 1 team actief van Lionitas: de jongens junioren U16 met hun 4x 800 meter. In een sterk veld pakten zij een hele mooie 8e plek.
Al met al kan gesteld worden dat Lionitas het noorden op een zeer verdienstelijke manier heeft vertegenwoordigd.
Tekst geschreven door: Linda Schippers – Foto’s gemaakt door: Jorrit de Jong
Op zaterdag 7 september deden 45 pupillen van AV Lionitas mee aan het Noord Nederlandse Kampioenschap voor pupillen. Er waren 5 leeftijdscategorieën, waar in 3 onderdelen om de medailles gestreden werd: de sprint-estafette, de meerkamp en de middellange afstandsloop (MILA). Voor de 7 ingeschreven estafetteteams gold deze wedstrijd als een oefenwedstrijd voor het Nederlands Estafette Kampioenschap later deze maand in Amstelveen. Onze pupillen hebben in totaal maar liefst 23 podiumplaatsen binnengesleept. En daarvan waren er 9 die een gouden medaille wonnen. Zij mogen zich dus een jaar lang Noord Nederlands Kampioen noemen. Hier zaten 4 estafetteteams bij, en de andere 3 teams wonnen een zilveren medaille. Voor deze teams was het dus een geslaagde oefening.
In de U12 was bij de jongens in de meerkamp zelfs het gehele podium voor Lionitas met Sebastian Polet, Teun Brouwer en Hylke Brouwer. Bij de meisjes won Norah Meijerse zilver op de MILA met een mooi persoonlijke record van 3:39,23. Sil van Straten won een mooie bronzen plak bij de meerkamp U11. In de U10 grossierde Lionitas in het eremetaal. Zowel de estafette bij de jongens als de meisjes leverde een gouden medaille op. Bodi Schippers won bij de jongens goud op de meerkamp. Naast hem op podium stond Mads van der Knijff die naast deze zilveren medaille ook nog goud pakte op de MILA met een knap persoonlijk record van 3:40,79. Bij de meisjes in deze categorie stond Ashanty Alejo op de hoogste tree van het podium bij de meerkamp, en pakte Marin Kramer het zilver. Op de MILA won Ashanty ook nog eens zilver en pakte Esmee Meijerse het brons. Hugo van der Zwaag (U9 meerkamp) en Miles Mook (U8 MILA) wonnen beiden een bronzen medaille. Tenslotte was het weer een spannende strijd tussen Elsa Schippers en Elynn Slager. Ondanks een heel snel persoonlijk record van 7,20 op de 40 meter van Elynn, trok Elsa aan het langste eind. Mede dankzij een sprong van 3,00 meter, pakte zij het goud en ging het zilver naar Elynn.
Het is bijna vakantie maar het onderwerp van het vraaggesprek lijkt daar geen behoefte aan te hebben. Doutsen Leijenaar want daar gaat het hier om, peinst met geen haar op haar hoofd om te gaan luieren. Nee, integendeel, Doutsen is in voorbereiding voor de D-Spelen, de officieuze Nederlandse Kampioenschappen in Amsterdam.
In het clubhuis bevraag ik, jawel in het Frysk, Lionitasā meest talentvolle junior. Inderdaad is de op 13 maart 2011 geboren Doutsen vernoemd naar die andere wereldbekende Friezin: Doutzen Kroes. Onze Doutsen is opgegroeid op een pleats in Hurdegaryp met haar ouders en een oudere zus. Logischerwijs gaat ze naar het nabijgelegen Tjalling Koopmans College, waar ze na de zomervakantie in de 3e klas van het gymnasium haar schoolcarriĆØre vervolgt. Desgevraagd geeft ze aan later het beroep van veearts te ambiĆ«ren maar haar ideaal is professioneel atlete te worden. Ze beseft terdege dat ze daarvoor veel zal moeten doen en misschien nog wel meer te laten.
De boerderij in Hurdegaryp beschikt over een eigen ābakā zodat Doutsen daar onbeperkt haar andere grote hobby kan bedrijven: ponyrijden. Ze heeft zelf twee ponyās en haar zus Siebrecht twee paarden. In de discipline springen – waarbij de combinatie ruiter en paard een hindernisparcours dient af te leggen binnen een bepaalde tijd – behaalt Doutsen fanatiek als ze is zeer regelmatig het erepodium. Ze heeft zich geplaatst voor het NK op 24 augustus a.s.
Al geruime tijd traint Doutsen drie keer per week op de atletiekbaan van Lionitas en verder is ze vaak aanwezig bij de trainingen van het Regionaal Talent Centrum Noord te Groningen. Hoe doet ze dat allemaal? Ze is stellig dat zij al die trainingen goed kan combineren met school; donderdags is ze sowieso vrij van school en ze hoeft thuis geen huiswerk te maken, dat gebeurt al op school. Overigens scoort ze met gymnastiek een 9,3 maar het leukste schoolvak vindt ze toch wel Frans.
Doutsen springt tijdens een competitiewedstrijd 1.60 meter hoog
Dus heeft Doutsen genoeg tijd om te trainen, maar voor toptalent zijn is meer nodig. Ze denkt dat ze over alle goede eigenschappen beschikt om het talent tot bloei te brengen. Aan lenigheid wordt nog gewerkt en wat zeker meewerkt is dat ze geen last van blessures heeft. Haar voorkeur wat betreft de atletiekonderdelen gaat uit naar de 300 meter horden en het speerwerpen, eigenlijk alle disciplines vindt ze wel leuk behalve de 600 meter.
Haar voorkeur gaat dus uit naar baanatletiek en ook naar de competitiewedstrijden met het Lionitas team waarvan ze zegt dat ze als collectief niet goed genoeg hebben gepresteerd. Over haar concurrentes: ādy traine under professionals en traine folle mear gericht en hurder.ā Ze wil om ergens naar toe te werken ook wel wat meer individuele aandacht krijgen. Het ligt absoluut niet aan de baanaccommodatie maar dat er bij Lionitas te weinig gespecialiseerde technische trainers zijn is dan wel weer jammer.
Doutsen vindt het trainen in de groep bij Lionitas gezellig en erg leuk; ze appt regelmatig met haar sportvriendinnen en gaat soms naar een verjaardagfeestje.
En nee, ze wil later geen trainster worden maar dus wel zelf professioneel atlete waarvoor ze alles opzij wil zetten en de daarvoor benodigde trainingsarbeid verrichten.